Palmboomgarage
Door: Gerrit Marskamp
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
18 Maart 2012 | Gambia, Brusubi
We hebben deze week onze kar naar de lokale palmboomgarage moeten brengen, de tanklekkage die ons dwong, om de auto steeds met rechter achterkant omhoog te parkeren, moet hersteld zijn, voordat we de Casamance in gaan. Met Dawda samen daar naar toe gereden, het lag vlak bij “onze” Fast Ali hamburgertent. Daar aangekomen werd ons meegedeeld, dat het slechts een uurtje zou gaan duren, dus hebben we ons op een bankje onder een mango boom geparkeerd.
Ondanks dat het een palmboom garage wordt genoemd is er geen palmboom te zien, maar het hele veld staat vol met wrakken die nooit meer gaan rijden, of die net worden hersteld of die zelfs nog rijden. Het zand is een egale zwarte smurrie, want veel olie is daar gewoon in weggelekt.
Het tank uitbouwen ging nogal wiebelig, de hele auto stond opgekrikt op ons eigen wankele krikje die onder de trekhaak stond. Van alles was vastgeroest en er moest een spuitbusje WD 40 gehaald worden, de kosten van dat busje waren een kwart van de totale reparatie, wat al aangeeft dat het loon hier erg laag ligt. Er werd met 3 man en soms met 5 aan gewerkt, desondanks ging het erg traag, zelfs Dawda begon erover te klagen en die is als Gambiaan toch wel het één en ander gewend.
Op een gegeven moment spoot het ene hulpje iets WD 40 als grap bij de ander in zijn gezicht. Als reactie trapte hij de krik bijna onder de auto weg, waar ze nou net zelf onder lagen en daarna lagen ze weer helemaal in een deuk. Ik kwam hier trouwens ook nog iemand tegen die in ondergoed van (het merk) Obama rondliep.
Na iets van 7 uur wachten en sinaasappels knagen was ie eindelijk klaar en omdat ik niet nog meer tijd wou verspillen, heb ik de kwitantie maar zo gelaten, we wilden wel eens naar huis. Het opzoeken van dat bonnenboekje kost ook al gauw een uur. Eenmaal thuis gekomen leek er toch nog een lekkage maar die stopte acuut zo gauw ik hem had geparkeerd.
De volgende morgen nog maar eens gecontroleerd, nee er lag verder niets in het bakje dat ik eronder had gezet, dus weer op weg. Na bij Dawdas compound de auto neer gezet te hebben, met draaiende motor, nog maar eens gekeken; verdikkie een flinke lekkage maar nu aan de andere kant. De palmboom garagisten hadden de retourleiding deels afgescheurd van de tank. Na overleg het ding maar weer teruggebracht en wachten op wat gebeuren gaat, zucht. Dat hele akkefietje kost zo zeeën aan tijd en flink wat Dallasies zijn de tank al uitgelekt. Ik heb nog wel met het vehikel het bed voor dat jochie ermee weten te vervoeren, dat moest een beetje snel en in het donker, zelfs ik was verbaasd dat het in 1 keer erin paste incl. 2 mensen.
Een paar dagen geleden ben ik gebeten door iets, waarschijnlijk een spin, omdat er 2 gaatjes naast elkaar zaten. De beet voelde ik meteen,maar het beestje was al nergens meer te zien. Direct daarna begon in een gebied ter grootte van mijn hand een sensatie van allerlei naalden die in mijn been gestoken leken te worden. Dat hield een dag of 3 aan , nu is het weer weg op een grote rode vlek na, verder lijkt het nogal onschuldig.
Komende week gaan we naar de Casamance, ingeschat was dat we een dikke 2 weken daar zouden blijven, maar dat gaat wat ons betreft veel korter duren. De kosten lopen namelijk al flink op, Dawda heeft een gezin waar hij ook niet zo lang bij weg wil en ik wil mijn vriendin eigenlijk ook niet zo lang missen.
Neemt niet weg dat ik mij in de Casamance altijd heel erg prettig voel, ondanks militairen, rebellen en een avondklok waarbij je na 7 uur ‘s avonds niet meer met de auto mag rijden. De mensen zijn namelijk erg prettig in de omgang, wel erg trots, maar als je ze met het juiste respect bejegend dan zijn het geweldige mensen. Ook vertonen ze veel meer zelf initiatief en betrokkenheid. De omgeving is ook anders; veel meer jungle, het is er warmer en alle asfalt wegen vertonen enorme gaten. Op sommige trajecten wordt naast de weg gereden vanwege meer gat dan asfalt.
Dit betekent dat ik een tijdje niet blog, laatste keer dat ik in Baila was, hadden ze daar geen internet, maar misschien kan ik de stick lenen van Oumar. Er zelf één aanschaffen doe ik maar niet, die auto affaire kost al flink en zo’n stickie incl. kaart is duurder dan in Nederland. Mijn eigen simlock vrije stick, heeft de vervelende eigenschap het vaker niet dan wel te doen.
Groeten Gerrit
Ondanks dat het een palmboom garage wordt genoemd is er geen palmboom te zien, maar het hele veld staat vol met wrakken die nooit meer gaan rijden, of die net worden hersteld of die zelfs nog rijden. Het zand is een egale zwarte smurrie, want veel olie is daar gewoon in weggelekt.
Het tank uitbouwen ging nogal wiebelig, de hele auto stond opgekrikt op ons eigen wankele krikje die onder de trekhaak stond. Van alles was vastgeroest en er moest een spuitbusje WD 40 gehaald worden, de kosten van dat busje waren een kwart van de totale reparatie, wat al aangeeft dat het loon hier erg laag ligt. Er werd met 3 man en soms met 5 aan gewerkt, desondanks ging het erg traag, zelfs Dawda begon erover te klagen en die is als Gambiaan toch wel het één en ander gewend.
Op een gegeven moment spoot het ene hulpje iets WD 40 als grap bij de ander in zijn gezicht. Als reactie trapte hij de krik bijna onder de auto weg, waar ze nou net zelf onder lagen en daarna lagen ze weer helemaal in een deuk. Ik kwam hier trouwens ook nog iemand tegen die in ondergoed van (het merk) Obama rondliep.
Na iets van 7 uur wachten en sinaasappels knagen was ie eindelijk klaar en omdat ik niet nog meer tijd wou verspillen, heb ik de kwitantie maar zo gelaten, we wilden wel eens naar huis. Het opzoeken van dat bonnenboekje kost ook al gauw een uur. Eenmaal thuis gekomen leek er toch nog een lekkage maar die stopte acuut zo gauw ik hem had geparkeerd.
De volgende morgen nog maar eens gecontroleerd, nee er lag verder niets in het bakje dat ik eronder had gezet, dus weer op weg. Na bij Dawdas compound de auto neer gezet te hebben, met draaiende motor, nog maar eens gekeken; verdikkie een flinke lekkage maar nu aan de andere kant. De palmboom garagisten hadden de retourleiding deels afgescheurd van de tank. Na overleg het ding maar weer teruggebracht en wachten op wat gebeuren gaat, zucht. Dat hele akkefietje kost zo zeeën aan tijd en flink wat Dallasies zijn de tank al uitgelekt. Ik heb nog wel met het vehikel het bed voor dat jochie ermee weten te vervoeren, dat moest een beetje snel en in het donker, zelfs ik was verbaasd dat het in 1 keer erin paste incl. 2 mensen.
Een paar dagen geleden ben ik gebeten door iets, waarschijnlijk een spin, omdat er 2 gaatjes naast elkaar zaten. De beet voelde ik meteen,maar het beestje was al nergens meer te zien. Direct daarna begon in een gebied ter grootte van mijn hand een sensatie van allerlei naalden die in mijn been gestoken leken te worden. Dat hield een dag of 3 aan , nu is het weer weg op een grote rode vlek na, verder lijkt het nogal onschuldig.
Komende week gaan we naar de Casamance, ingeschat was dat we een dikke 2 weken daar zouden blijven, maar dat gaat wat ons betreft veel korter duren. De kosten lopen namelijk al flink op, Dawda heeft een gezin waar hij ook niet zo lang bij weg wil en ik wil mijn vriendin eigenlijk ook niet zo lang missen.
Neemt niet weg dat ik mij in de Casamance altijd heel erg prettig voel, ondanks militairen, rebellen en een avondklok waarbij je na 7 uur ‘s avonds niet meer met de auto mag rijden. De mensen zijn namelijk erg prettig in de omgang, wel erg trots, maar als je ze met het juiste respect bejegend dan zijn het geweldige mensen. Ook vertonen ze veel meer zelf initiatief en betrokkenheid. De omgeving is ook anders; veel meer jungle, het is er warmer en alle asfalt wegen vertonen enorme gaten. Op sommige trajecten wordt naast de weg gereden vanwege meer gat dan asfalt.
Dit betekent dat ik een tijdje niet blog, laatste keer dat ik in Baila was, hadden ze daar geen internet, maar misschien kan ik de stick lenen van Oumar. Er zelf één aanschaffen doe ik maar niet, die auto affaire kost al flink en zo’n stickie incl. kaart is duurder dan in Nederland. Mijn eigen simlock vrije stick, heeft de vervelende eigenschap het vaker niet dan wel te doen.
Groeten Gerrit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
