Mamuts theater

Onze eettafel lijkt bij wijlen een beetje op een apotheek, hij ligt dan vol met zakjes met smarties en doordrukstrips met vrolijke gekleurde medicijnen. Intussen zijn er bij ons 3 zieken en worden er zoveel verschillende medicijnen ingenomen, dat ik diverse alarmen instel voor de juiste slik tijden.

Want bij de 2 malaria gevallen die we al hadden, is er nog eentje bij gekomen; nl. Mamut. We hadden het heel vroegtijdig in de gaten en omdat Jabou toch voor controle heen moest, Mamut ook meteen maar laten testen. En vanwege dat de malaria zijn lichaam nogal aan tast, duikt ook meteen zijn aloude astma probleem weer op, dat is met de inhalers redelijk te bestrijden.

Jabou lijkt langzaamaan iets te verbeteren, na testen blijkt ze malariavrij. Haar energie is gelijk aan nul, dus probeer ik haar zoveel mogelijk te ontlasten door het avondeten te koken. Het middageten halen we nu regelmatig bij een soort van afhaal mama onder een boom. Iets minder smakelijk dan Jabous' eten maar het kost minder moeite. De voorraad dextro energie en Ors slinkt nu ook hard, maar is een prima aanvulling op de medicatie. Haar bloeddruk is vrij laag en haar temperatuursgevoel is ontregeld (zonder dat ze nu koorts heeft, volgens de artsen een normaal verschijnsel na een langdurige blootstelling aan malaria en het genezingsproces.)

Nu schijnen de malaria tabletten en paracetamollen en wat andere rode smarties nou niet bepaald te smaken. Mamut verklaart zich vrijwel direct genezen na het innemen van de eerste serie. Dat ging met veel gekokhals, het trekken van gekke bekken, en het laten vallen van de tabletten gepaard.
Na ons dreigement dat hij meteen weer naar het ziekenhuis mag om de kuur fatsoenlijk af te maken en dat ie niets mag uitspugen, lijkt het wat beter te gaan, maar het gaat nog steeds niet van harte. Jabou houdt hem strak in de gaten en kent alle uitvluchten en truukjes inmiddels wel.

Zijn manier van medicijnen innemen levert nogal wat theater op. Je kunt hier dvd's kopen met daarop Nigeriaanse en Senegalese theater. De humor en de kwaliteit van het geheel is in westerse ogen nogal eenvoudig, maar het publiek heeft er niet minder lol om. Behalve de mensen die 's avonds nog weleens een vorkje mee prikken, zitten er ook een aantal klaar om maar niets van zijn capriolen te missen.

Ook bij onze buurtjes zijn er nu 2 malaria gevallen en van anderen hoor ik dat het er dit keer best wel veel zijn. Apropos buurtjes, 2 meisjes van 6 staan steeds te kijken wie er nu weer kookt. Als ze zien dat ik iets in elkaar draai, dan staan ze quasi nonchalant voor ons hek heen en weer te drentelen. Naar goed gebruik, wordt er altijd als we aan het eten zijn, iedereen die voorbij de deur loopt uitgenodigd mee te eten.

Uit beleefdheid wordt dan nog wel eens gezegd dat ze al gegeten hebben, of al vol zitten, maar nu hopen ze erop. Als ik dan een enorme pan heb gekookt, in de hoop dat we er 2 dagen van kunnen eten, blijkt dat meestal niet te gaan lukken. Jabou kan enorm goed koken (veel beter dan ik), daar zit het hem niet in, maar de kruiden en sauzen die ik gebruik kennen ze hier niet.

Zo hebben we pas nog hachee van geit gegeten. Jabou zorgt dan dat het vlees al zo'n beetje op zijn Afrikaans klaar is en daarna ga ik er tegenaan met flink wat ui, knoflook, champignons en 2 pakjes hachee kruiden, meegenomen van thuis. Dan gaat alles bij elkaar in en op een heel zacht pitje een dikke 2 uur laten sudderen. Er wordt natuurlijk een pakje jumbo (soort maggi blokje) in gemikt en een scherpe peper, anders mist men hier iets.

Ik was zelf ook zeer tevreden over het resultaat, met als gevolg een lichte vorm van “overloading”. Sinds ik kook, eten we wel iets vroeger, laat eten en dan horizontaal in bed belanden gaat bij mij niet goed samen, ik krijg meteen iets van maagzuur problemen, vandaar.

Ga ik me maar eens voorbereiden op een dagje up-country; we gaan naar Farafenni, dr Sowe, Alhagie Jallow en ik. Er schijnt daar een Europees project van stapel te lopen waar ze ons ook bij willen betrekken. Dr. Sowe stond erop dat we het met eigen ogen gingen bekijken, omdat hij ons daar als team wil inzetten, hij is daar de projectleider. Dit levert misschien een mogelijkheid op om mijn werkzaamheden samen met het werk op de Gambia College voort te zetten

Groeten Gerrit en Jabou