Nogal klein kokosnootje - Reisverslag uit Sanchaba, Gambia van Gerrit Marskamp - WaarBenJij.nu Nogal klein kokosnootje - Reisverslag uit Sanchaba, Gambia van Gerrit Marskamp - WaarBenJij.nu

Nogal klein kokosnootje

Blijf op de hoogte en volg Gerrit

15 November 2016 | Gambia, Sanchaba

Ik ben al weer een paar daagjes thuis en waar ik het in Gambia eigenlijk een beetje te warm had, heb ik het hier nu te koud; ik ben snip en snip verkouden geworden, vandaar de vertraging met het afsluitend verslagje.

Laatste paar dagen in Gambia voornamelijk thuis geklust. Intussen 12 lampen vervangen voor led lampen (mee genomen van thuis) en ook wat sockets. Want er zijn naar nu blijkt, 3 verschillende sockets in ons huis in omloop. Vooral die bajonet fittingen (pin sockets noemt men ze hier) zijn me een doorn in het oog. Met dat ik er eentje vervang voor een nette screw socket, zie ik de oorzaak van de kortsluiting van pas geleden; een soort van spinnennest zit tussen de pinnen en is ooit kennelijk te nat geworden en heeft sluiting veroorzaakt. Daarbij zijn de meeste spaarlamp types van hier gewoonweg gevaarlijk slecht, ze ploffen nogal eens uit elkaar en dan liggen de smeulende resten verspreid door de kamer.

Jabou was op zoek geweest naar een fatsoenlijke hanglamp, maar daar hebben we vanwege de absurd hoge prijzen maar van afgezien. Daarop heb ik de bestaande hanglamp omgebouwd, van vier mini sockets, naar 1 gewone screw socket. Op 2 plaatsen zitten nu zogenaamde emergency led lampen in; die leveren nog ongeveer 2 a 4 uur licht na uitval van de stroom. Marloes was zo aardig ons een fan op accu's te geven, bij stroom uitval levert die nog voor 4 uur een verkoelend briesje.

We hebben thuis dus kokosnoot palmen en een aantal vruchten leken mij intussen groot genoeg om eens te oogsten. En omdat ik Marloes wilde verrassen met wat noten, klom een zwager de palm in en werden er wat rijpe noten geoogst. Ze gooien normaal die noten maar zo de boom uit,
eventueel eindigend op het beton. Dan spat er nog wel eens eentje deels open en loopt het vocht allemaal weg. We hebben ze allemaal opgevangen met een dekentje en ik heb 2 grote naar Marloes gebracht.

Die vroeg of ik er eentje wilde open kappen; dat wilde ik wel maar had ik nog nooit eerder gedaan. Ik vind kokosnoten wel interessant om te hebben en te oogsten maar gek genoeg vind ik er qua eten en drinken niet veel aan. Een beetje hetzelfde als met popcorn; heel leuk om te maken, maar ik vind het altijd naar piepschuim smaken en eet het daarom niet. Na veel gehak komt eindelijk het nootje te voorschijn; ondanks dat het de 2 grootste noten uit onze boom waren, blijft er belachelijk weinig kokosnoot over. Kennelijk moeten ze nog veel langer in de boom blijven hangen.

In het weekend waren we nogal druk met van alles en liep de kleine Jabou een beetje zichzelf vermakend door de compound. Ik had de vorige keer (een half jaartje terug) gemeld dat het zo'n rustig goed oppassend kind was, maar ja, het is een peutertje en die zijn nog wel eens creatief bezig.
Nu had ze de aardewerken pot met witte as ontdekt, waar Jabou en Fou wel eens van dat tjouray (soort van wierook/ hars brokjes) in mikken.

Gevolg: witte handjes, gezicht deels eronder en nog voordat ik daar echt een goede foto van kon maken, was Jabou al bezig geweest met schoonmaken. Maar ze kon zo meedoen aan onze (nou ja “onze” we negeren die discussie volkomen) zwarte pieten discussie in Nederland. Maar dan omgekeerd( ik heb een nog deels wit besmeurd kind als fotootje bijgevoegd)

We (Jabou ook) zijn niet voor, maar ook niet tegen. Zo gauw als haar duidelijk was, dat het een kinderfeest betrof, zonder raciale insteek, leek het haar onzin om er nou opeens zo'n heisa van te maken. Het is een beetje hetzelfde als het woord toubab; heeft/had op zich ook geen racistische lading, maar omdat het te pas en te onpas overal tegen mij wordt geroepen en dan vaak gevolgd door; mei ma ….. (geef mij ) vind ik het zelf gewoon hinderlijk.
Je eraan ergeren frustreert alleen jezelf, er op humoristische wijze mee omgaan, lijkt de enige methode, anders wordt je nogal moe van de discussies en zou er maar zoiets uit kunnen escaleren.

Uiteindelijk mijn messen slijpende harddisk iets aangepast, maar naar nu blijkt, is deze op die manier toch niet geschikt om de trimmer bladen van Falou te slijpen. Ik zal op zoek moeten naar wat brede slijpstenen en die dan maar op een klein schuurmachientje plakken, dat van die lineaire schuur bewegingen maakt. De deur bij Mamut hangt weer netjes en sluit ook weer netjes. Van het voetbalspel, daar zijn de poppetjes weer van gelijmd en intern met draadwerk versterkt, zodat de buurt weer kan komen spelen en onze kinderen wellicht weer wat dalassies op kunnen strijken.

Het programmeerwerk voor thuis heb ik helemaal af kunnen ronden, ondanks de stroom storingen, gelukkig had ik 2 accu's mee voor mijn laptop. Ik schijn af en toe te praten in mijn slaap, volgens Jabou deze keer over mijn programma code en in het Engels?

In de aanloop van de verkiezingen schijnt er van alles aan de hand te zijn. Zo moeten we de kinderen nu verplicht van school halen, elke dag dat de school uit is. Want er zouden massaal kinderen worden ontvoerd. De geruchten machine loopt op volle toeren, maar op het feit na dat er helaas altijd wel ergens kinderen verdwijnen, duikt er vooralsnog geen echt bewijsmateriaal op. We zijn wel wat voorzichtiger geworden, dus gaan we maar mee in het geheel. De logica van alleen maar ophalen en niet hoeven brengen ontgaat ons ook; kennelijk wordt er alleen maar in de middag ontvoerd? Raar.

Groeten Gerrit en Jabou.


  • 28 Januari 2017 - 20:14

    Ans En Dik Van Der Maarel:

    We moesten weer even aan je denken, en leuk dat je zo van alles over jullie dagelijks leven in Gambia op schrijft. Hier hebben we net -25 graden achter de rug met winter(sport)vakantie in Oostenrijk. We hebben daar ook op onze twee kleinkinderen 0 en 2 jaar gepast......20 km met gebruik van de sneeuwkettingen gereden om in de bergen op de hoogte van 1600 meter te komen van het Ski gebied. Op de terugweg een file van (achteraf) twee! uur kunnen ontwijken met gebruikmaking van navigatie in de auto.....
    Ja het leven in Europa vraagt weer een andere vorm van meedoen of niet meedoen.....
    Weer heelhuids terg in Heerde.
    Groeten,
    Ans n Dik



  • 29 Januari 2017 - 09:32

    Gerrit Marskamp:

    Hallo Ans en Dik,

    Ik heb een wat uitgebreid antwoord in de mail gezet

    Groeten Gerrit

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Gerrit

Hallo, ik ben Gerrit Marskamp. Sinds 2010 reis ik regelmatig af naar Gambia en Senegal, intussen al meer dan 15 keer. Ik begeleid daar meerdere leer en ontwikkel projecten op gebied van Ict en andere hardware en via Timloto ook automotive leer projecten. Alhoewel het nooit de bedoeling was, om daar een relatie te beginnen, ben ik dus sinds Juli 2012 getrouwd met Jabou. Zij woont daar en zal op wat bezoekjes in Europa na, (tot op heden nog nooit gelukt) daar waarschijnlijk ook wel blijven wonen. Ik probeer zoveel en zolang mogelijk, telkens daar te zijn, dat ligt dan voornamelijk aan mijn inkomen. Uiteindelijk hoop ik ooit mijn oude dag met mijn gezin daar door te brengen.

Actief sinds 04 Feb. 2012
Verslag gelezen: 1073
Totaal aantal bezoekers 152984

Voorgaande reizen:

15 Februari 2012 - 10 Maart 2017

Gambia/Senegal jaren 2012-2019

Landen bezocht: