Yo, mister red traffic light.

Weer terug in Gambia na een afwezigheid van bijna 7 maanden. Afgelopen tijd heel druk geweest met diverse projecten. Omdat Erik geen tijd kreeg om samen in februari/maart met mij les te gaan geven in Abene verviel die reis compleet. Nu probeer ik voor het eerst in jaren zelfstandig les te gaan geven aldaar. Voornamelijk inzake elektronica, meten, obd fouten uitlezen en diagnose stellen. Om toch iets van een fouten genererende auto bij me te hebben, heb ik via een Wouter een simulator mee, een soort van auto in een doosje. Lessen zijn ruwweg verzameld, maar moeten grotendeels in elkaar worden gezet in het weekje voordat ik daarnaartoe vertrek.

Jabou was de laatste maanden ernstig ziek geworden, ze klaagde over koliek achtige pijn, kon bijna niet uit haar woorden komen op de whatsapp. Na veel heen en weer shoppen bij diverse Gambiaanse ziekenhuizen, bleek dat men haar daar niet echt kon helpen. Het zou een lever probleem kunnen zijn ook al gezien de plaats van de pijn en het feit dat ze binnen 3 maanden tijd al 4 keer malaria had gehad. Na een flinke malarone kuur (als reparatie middel niet als preventie) lijkt dat laatste door ons zelf opgelost.

Nu werd er besloten haar naar Dakar te sturen samen met Matty als begeleiding. Ze konden overnachten bij haar oom en zijn gezin. Na flink uitgebreide (en dure) onderzoeken blijkt dat er niet hoeft te worden geopereerd, krijgt ze 2 zware anti-parasitaire middelen en een maagbeschermer voor geschreven en verdere aanpassingen aan haar al aangepaste dieet. Het blijkt afdoende en ook de zwelling en de oogverkleuring nemen in ras tempo af. Nu ik er ben, is ze gelukkig pijnvrij.

Thuis gekomen, is onze compound intussen opgeschilderd (inclusief een deel van de palmboom stammen), het dak hersteld en de inspectie deksels van onze riolering ook. Er lopen weer andere huisdieren rond, verzameld door Mamut. De vorige hond is voorgoed weggelopen en ons katje is op een ochtend dood gevonden bij onze binnenmuur. Heeft waarschijnlijk van de troep gegeten die sommigen van buitenaf over onze muur mikken. De nieuwe beestenboel bestaat uit 2 jonge hondjes van een aantal weken oud, een zwarte en een bruine en …… een albino rat die handtam is.

Binnengekomen blijkt dat men de deur van de slaapkamer van Mamut heeft moeten intrappen. Die was namelijk nog op slot terwijl hij een astma aanval had en niet meer bij machte was om hem van slot te krijgen. Toen heeft Jabou samen met wat mensen die van straat werden geplukt, de deur maar geforceerd, nood breekt wet en kennelijk ook deuren. Gelukkig heeft hij nu een andere vorm van medicatie en lijkt hij nu veel stabieler. Ik heb nog een filmpje meegenomen om te laten zien hoe je die seretide discus inhalers dient te gebruiken.

Het aloude water probleem is nog ernstiger geworden, de druk is nu zo laag dat alleen 1 tap punt in de buurt bij tijd en wijle nog water levert. Dat tap punt blijkt zich op ons erf te bevinden, men betaalt nu Jabou een keer per maand om gebruik te mogen maken van onze kraan. Dus staat er gedurende een paar uurtjes in de ochtend een groepje dames met teiltjes en emmers water te verzamelen op ons erf. De oorzaak is ook overduidelijk; enorme lekkages, met als toppunt het lek dat ik al 2 jaar ken, intussen omgedoopt tot lake Nawec.

De buurt is dusdanig slecht georganiseerd, dat niemand (of samen) de moeite neemt om de monteurs van Nawec aan te spreken op de problemen. Enerzijds wel te begrijpen, men voert toch geen klap uit en als men iets hersteld veroorzaken ze al gauw weer ander ongerief. Zelf eraan gaan sleutelen (10 minuutjes werk en wat fiets binnenband en het is al klaar) werd me sterk ontraden; blamage voor Nawec en ze zouden mij zeker aan gaan klagen voor “ tampering with the system”

Gelukkig hebben we wel wat regelmatiger stroomvoorziening dan vorige keren, maar dat valt natuurlijk altijd net uit als je het niet kunt gebruiken. Dus ben ik net bezig met zo’ n compacte ultra notebook te herstellen van Marloes, waarvoor ik zo’ n speciale flatcable had meegenomen, valt de de stroom tot 2 keer in die klus uit. Het is uiteindelijk gelukt bij het licht van 2 zaklantaarns en een kaars en hij werkt weer naar behoren. Direct maar geretourneerd de volgende dag, voel ik me ook niet verantwoordelijk bij eventuele diefstal. De dame die op de compound van Marloes oppast (Marloes is een maandje in Nederland) nog geholpen met haar telefoon en tablet.

De dag daarop gaan we met de kinderen uit, dat wil zeggen de jongste en haar vriendinnetje Abigail gaan met ons mee naar Qcity (ik was zelf nog niet geweest, Jabou en de kleine Jabou al wel een keertje) Qcity is op zich ingericht voor jongere kinderen, dus de oudste twee mochten op eigen houtje zich gaan vermaken; kleding kopen ergens iets gaan eten en eventueel overgebleven geld in de spaarpot. Jabou drukte Mamut op het hart vooral geen rode spullen meer te gaan kopen en geen bling bling (hij is een beetje een show off figuur, met een in onze ogen slechte smaak qua stijl)

We vermaken ons dus in Qcity, nadat ik zomaar de auto van de buurvrouw mocht lenen. Was ik wel blij mee, aangezien onze vaste chauffeur zijn motor in de soep zag lopen en hem bij een garage had gestald. De anderen nemen domweg veel te veel voor zo’ n kleine towntrip. Als dank de spiegels maar gefatsoeneerd en de brandstof vergoed.

In Qcity blijkt de toegang heel erg schappelijk te zijn maar is het eten dan weer onfatsoenlijk duur. Jabou had al een typisch Nederlandse oplossing bedacht voor het softijs; de kinderen konden net aan een kwart op en we hadden bekers besteld i.p.v. hoorntjes, want vorige keer was gebleken dat hoorntjes alleen maar geknoei opleverden. Eventuele volgende keer zou ze lege bekertjes van thuis meenemen en dan de inhoud van 1 besteld ijsje overhevelen naar de lege bekers; beetje zoals boterhammen met pindakaas meenemen van thuis in Nederland.

Bij thuiskomst valt Jabou bijna meteen uit naar Mamut; nog zo gezegd geen rode zaken aan te schaffen. Maar meneer had zelfs rode schoenen en net zo’ n rode boerenzakdoek als papa en nog meer roods. Ik vroeg hem of hij nu als mister red traffic light of mr. red tomato door het leven wilde stappen. Volgende keer alleen maar zaken aanschaffen die eventueel te combineren zijn met de onmogelijke kleding/kleur keuze van Mamut. Voor de spaarpot was weinig over gebleven; Mamut 0 Dalassi en Fou nog wat briefgeld maar ook niet veel. Maar die had tenminste zaken die en te combineren waren en die praktisch waren, gekocht.

Deze week ben ik precies een halve dag op het College, samen met Alhagie. Voornamelijk om even aanwezig te zijn bij een vergadering met de internet provider. In dat gesprek blijkt o.a. dat men maar liefst 60.000 Dalasi (=1100 Euro) maandelijks neemt voor een 20 Mb/s snelheid lijn. Als ik vertel dat ik persoonlijk thuis 100 up en down heb voor iets meer dan 4000 Dalasi per maand en dat je voor een instituut als het College met toch duizenden studenten men zich toch wel iets reeeler mag opstellen. Voor de rest gaat alles zijn gangetje en is degene waarvan ik de harddrive moet zien te redden de hele dag afwezig.

Het blijkt dat er in Faraba (waar o.a. ook de Universiteits campus is) ernstige ongeregeldheden zijn uitgebroken, daarbij zijn over en weer doden en gewonden gevallen. De Piu (para’s) hebben met scherp geschoten. Daarbij zijn uiteindelijk 3 mensen omgekomen, ook meer dan 20 mensen gewond, los daarvan zijn er ook agenten gewond geraakt, zijn er huizen en buldozers en ander materieel in brand gestoken. Een neefje van Ramatoulai onze vroegere onderhuurster, is ook 1 van de doden.

Omdat de huidige regering zich niet of veel te laat liet zien, zijn de Ecowas troepen daar nu aanwezig en proberen de zaak weer een beetje te lijmen. De eigenlijke oorzaak kent meerdere facetten, maar komt eigenlijk weer neer op corruptie en inhaligheid. De daaropvolgende protesten werden met bovenstaande uitkomst bestreden. Aankomende zondag hopen Jabou, de kleine Jabou en ik naar Casamance af te reizen, in Westfield is er dan net een protest actie aangekondigd (wij zitten/komen daar niet in de buurt overigens) ‘t zal mij benieuwen maar the New Gambia struikelt al een hele tijd over de oude gewoonten en mindsetting, als daar niets veranderd zal het wel veel vaker op iets dergelijks, of nog erger uit gaan draaien.

Momenteel is het af en toe zonnig maar grotendeels bewolkt, voor mij aangenaam aanvoelend qua temperatuur maar nog niet drukkend. Het waait bij tijd een wijle wat harder, maar de regentijd is duidelijk in aantocht en wordt elk moment verwacht. Jabou gaat deze week weer proberen wat paraplus te scoren, ik ga ze dan verstevigen waar mogelijk. Wat nood ponchos van thuis mee voor het geval dat.

Afgelopen avond wordt er nog laat aan geklopt, een buurvrouwtje uit de buurt heeft een heftige astma aanval en de gewone pufjes halen niets meer uit. Haar broertje zit bij Mamut in de klas en vandaar vermoeden ze dat we nog wat oplossingen hebben. Mamut heeft intussen 3 soorten van medicatie/pufjes, we geven een kaartje met medicatie mee waarvan gehoopt wordt, dat dit iets kan uithalen in een acute situatie zoals nu. Mamut heeft ze namelijk op dezelfde basis voorgeschreven gekregen. Als er geen onmiddellijke verbetering optreedt, zal ze onverwijld naar het ziekenhuis moeten. Heb intussen nog geen feedback gehad over de afloop.

Groeten Gerrit, Jabou en kids